Hoe maak ik mezelf (on)gelukkig?!

with Geen reacties

Degenen die mij wat langer kennen of mij volgen op FaceBook, weten dat ik een enthousiast (amateur)fotograaf ben met een voorliefde voor de natuur en, specifieker, een passie heb voor vogels. Ik verheugde mij er dan ook erg op om samen met de jongste zoon van mijn – in 2013 overleden – beste vriendin, te gaan fotograferen in een fotohut. Wij delen deze hobby en bovendien is hij fototechnisch sterk, zodat we ook op dit vlak kennis kunnen uitwisselen om de kwaliteit van onze foto’s te optimaliseren. En dat kwam goed van pas…!

Nu kun je je sowieso afvragen waar iemand van overtuigd moet zijn om zich bewust een hele dag met twee personen op 4m2 zonder enige vorm van sanitaire voorziening, op te sluiten én zich gelukkig te voelen. De enige voorziening in de hut waren twee vastgeschroefde gimbal heads, schommelkoppen voor de camera. Waar de eigenaar van de hut apetrots op was. Maar wat voor mij bijna rampzalig werd. Ik raakte in paniek van dat vastzittende rigide brok gietijzer dat niet deed wat ik wilde op het moment dat er voor me een Grote Bonte Specht te zien was. Het gietijzer hield zich stram en stijf en verzette zich tegen mijn wanhopige in volume toenemende uitroepen van machteloosheid. “Jullie komen er wel uit hé?! Ik heb nog een volgende afspraak”, zei de eigenaar en stapte de hut uit. “Ja hoor, komt goed”, zei mijn maatje met een vertrouwen wekkende intonatie.

De grote vraag is ook hier: “Waar moet iemand (in dit geval IK) van overtuigd zijn, om in paniek te raken en een gedrag te gaan vertonen dat niet in overeenstemming is met leeftijd en de situatie”.

Een overtuiging is een zeer dwangmatige gedachte die jou (mij) toestemming geeft (om iets te doen, of te kunnen) of juist een verbod oplegt. Je ergens van afhoudt, laat twijfelen waardoor je het niet doet, of gehoorzaamt aan het innerlijke stemmetje dat zegt… Een overtuiging kan dus enerzijds heel ondersteunend, motiverend of inspirerend werken. Yes,…!! ik kan het. Ik ga ervoor; ik doe het. Maar anderzijds vaak ook juist demotiverend, beperkend, belemmerend, verlammend. Oh nee, dat gaat me nooit lukken; iedereen is beter/kan dat beter dan ik; daar moet je niet voor bij mij zijn, bij mij gaat altijd alles fout! Een overtuiging ontstaat door een imprint. Een dermate impactvolle ervaring dat ie je heel even de adem beneemt. De interpretatie van dát moment is essentieel. Als je vervolgens bij meerdere vergelijkbare ervaringen (onbewust) dezelfde interpretatie laat opkomen, ga je vanzelf denken: zie je wel…; of ja, logisch. Ik had niet anders verwacht; dat is nogal wiedes; ik had het je kunnen voorspellen; ja,…natuurlijk!!  En omdat het lichaam doet, wat het brein denkt (the body follows the mind) zit je dus vóór je het weet in een emotie en een gedrag waar je niet altijd vrolijk van wordt.

In het geval van mijn fotokijkhut was ik daar voor mijn geluksmoment. En was ik me heel bewust, dat mijn – in dit geval beperkende – overtuiging mij danig in de weg zou zitten om een blije dag te gaan hebben waar ik me erg op verheugd had. Ik hoor mijn maatje me geruststellend toespreken en ik voel me op dat moment ineens een kind. Heel onbewust weet hij een snaar in mij te raken die me meer dan 68 jaar terug voert in de tijd. Ik ben helaas “maar een meisje”; ik moet vooral niet te slim zijn om niet beter te zijn dan mijn ouders; ik mag niet te creatief zijn, want dat hoort niet bij een meisje en mijn moeder kan daar niet tegen. Ik houd mezelf dom. Dommer dan ik ben in werkelijkheid. Om mijn ouders niet teleur te stellen en ze een gevoel te geven niet dom te zijn. “Kijk”, hoor ik naast me, “het is juist een heel handig ding. Hij kan horizontaal, verticaal, om zijn as heen… Hij is stabiel en geeft dus véél mooiere foto’s. En voor jou met name, in verband met je lyme, je hoeft niet zelf je camera steeds te tillen”.

Nou lieve lezers, ik kan je verzekeren: én het inzicht én de lieve intonatie én snappen wat het fysiek voor me doet en kwalitatief ook nog eens waardevol is… Ik zou toch wel GEK zijn, als ik die gimbal head niet zou gebruiken.  En ik héb me een schitterende foto’s gemaakt. Voel me super gelukkig!

Lieve Michiel, bedankt. En kom in oktober a.s. de NLPplus Practitioner doen. Er schuilt een geweldige coach in je. Ik gun het je. En met jou, nog heel veel anderen.